καλό μεσημέρι από τα έσχατα Δυτικά,
Ο Baldrick είναι ένα ιδιαιτέρως ενδιαφέρον κοντό invert polyspast με ένα ζευγαράκι 18άρια είτε 19άρια μήκους 23 cm (!!!) και on tip βέργα 6.35, μήκους 115 cm, που έφτιαξα τον Ιούλιο του 2015...
Νέος κόσμος για εμάς, ΑΠΟΛΥΤΩΣ ενδιαφέρων...
Ας αναφέρω ενδεικτικά: καμιά ανάκρουση Απολύτως καμία λέμε, μηδέν, τίποτα, zero, ακούνητο, αμίλητο και κόκκινο φανάρι, να μην "θολώνει" η εικόνα στην τουφεκιά...
με 19άρια Gorilla ("τελειωμένα" μιλάμε, δεκαπενταετίας...) τεντώνει ταχύτατα τα τρία μήκη του (7-8 καρέ σε λήψη 50 fps...) και στο τερμάτισμα τραβάει το οπλάκι μπροστά (!!!) αν έχεις σφιχτό μουλινέ, αλλιώς παίρνει πάντα μισό τουλάχιστον μέτρο απ' αυτό...
Τα ίδια κάνει και με 18άρια Cressi (αυτά μόνο πενταετίας...) ΑΠΛΑ ΑΠΙΘΑΝΟ...
Αυτό το όπλο λοπόν και με τα δεκαενιάρια και με τα δεκαοχτάρια δεν έχει καμιά ανάκρουση. Απολύτως καμία. Παραμένει παγερά ακίνητο μετά το πάτημα της σκανδάλης, τόσο ακίνητο που δεν χάνεις κανένα καρέ σε βίντεο με την κάμερα δεμένη στο όπλο και 50 fps...
Σας έλεγα ότι με τελειωμένα 19άρια Gorilla δεκαπενταετίας (!!!) τεντώνει ταχύτατα τα τρία μήκη του (7-8 καρέ σε λήψη 50 fps...) και στο τερμάτισμα τραβάει αισθητά το οπλάκι μπροστά (!!!) αν έχεις πολύ σφιχτό μουλινέ, αλλιώς παίρνει πάντα μισό τουλάχιστον μέτρο απ' αυτό... Τα ίδια ακριβώς κάνει και με 18άρια Cressi (αυτά φρεσκότατα, μόνο πενταετίας
...)
Σας έλεγα ότι αυτό το λιανοτούφεκο είναι ΑΠΛΑ ΑΠΙΘΑΝΟ...
Το κορμί του φτιάχτηκε από τέσσαρες φέτες ξύλο με ένα carbon υφασματάκι ανάμεσα, όχι για την ακαμψία, αλλά για τη φάτσα... Ο Άγγελος επέλεξε τις δυο μεσαίες φέτες να τις κάνει καρυδιά και τις εξωτερικές teak με μαύρα έντονα νερά... Στο βάψιμο για να "δείξει" ανάγλυφα το ξύλο τα νερά του, το πέρασε με συρματόβουρτσα και μετά δυο χέρια ματ βερνίκι αυτοκινήτου...
Η ανατομική μαύρη λαβή του είναι χυτή σε καλούπι (chopped carbon fiber και ρητίνη), ο μηχανισμός σκανδάλης ανάποδος τριών μοχλών, με ανάποδη λεπίδα και ρυθμιζόμενη κατά το δοκούν εμπλοκή και το offset του μόνο 3 χιλιοστά...
Εδώ σηκώνει κουβέντα. Το ελάχιστο offset είναι σαφές πλεονέκτημα σε τουφέκια που έχουν ανάκρουση. Τελεία. Ετούτο όμως το πράμα είναι κυριολεκτικά new kid on the block, μιας και δεν κουνιέται καθόλου στην τουφεκιά. Δεν κλωτσάει. Οπότε σαφώς και μπορεί να ρίξει άψογα και με μεγαλύτερο offset...
Η ιδέα του invert polyspast βασίζεται στο block (ραουλάκι) που βρίσκεται στην εμπρός άκρη του λάστιχου. Τραβώντας την σχοινοκαμπάνα για να οπλίσεις, τεντώνεις τα λάστιχα κατά το μισό μήκος όπλισης, δηλαδή τα χέρια σου κάνουν διπλάσια διαδρομή από το λάστιχο όταν εκτονώνεται...
Έτσι το μήκος των λάστιχων είναι σαφώς μικρότερο από ενός semi roller ίδιου μήκους, οπότε η (βιαστική) λογική θα 'λεγε πως θα ρίχνει χειρότερα από ένα "ίδιο" ημιρόλερ...
ΛΑΘΟΣ. Το τουφεκάκι ρίχνει ΠΟΛΥ καλύτερα από ένα κλασσικό λαστιχοβόλο όπλο ίδιου μήκους και σεταρίσματος και καλύτερα (πιο γρήγορα, πιο δυνατά από ένα semi roller ίδιου μήκους). Επίσης τελεία...
Προφανώς τα "προεντεταμένα" λάστιχα είναι μια αιτία. Προφανώς η απόλυτη έλλειψη ανάκρουσης είναι ακόμα μία. Προφανώς οι μικρότερες τριβές στο νερό από τα κορδόνια που εκτοξεύουν τη βέργα είναι η τρίτη αιτία... Δεν μπορώ όμως να σας πω τι απ' όλα επηρεάζει περισσότερο... Το ψάχνω...
Το ξύλινο κορμί του Baldrick διαμορφώθηκε έτσι που να "κρύβει" κατά το δυνατόν το λάστιχο που κινείται στο πλάι του όπλου.
Οι πίσω βάσεις των λάστιχων είναι ανοξείδωτες με "προστασία", φυτεμένες στο σώμα και κολλημένες με εποξική ρητίνη...
Για το πολύσπαστο επέλεξα ένα έτοιμο block από τον κατάλογο της Wichard, το 60600, με διάμετρο ανοξείδωτου ράουλου 12 mm και φορτίο λειτουργίας 120 κιλά (θραύσης 240), στο οποίο άλλαξα τον κεντρικό άξονα με έναν επίσης 4 mm, από AISI 316... Τα ψώνισα από τον Θεοδοσιάδη στον Πειραιά, έναντι περίπου 6 ευρώ το ένα...
Για την κεφαλή του τουφεκιού έφτιαξα δυο ανθρακονημάτινες θήκες που διαμόρφωσα κατάλληλα για να υποδέχονται τα μπροστινά ράουλά που είναι διαμέτρου 23 mm (στο πάτημα του κορδονιού, ολική 28 mm)
Ο κεντρικός οριζόντιος άξονας είναι ένα κομμάτι τρύπιας βέργας 6.5 mm, που μπαίνει σφηνωτός και τα ράουλα μπαινοβγαίνουν από πάνω, που έχει διαμορφωθεί ο κατάλληλος χώρος...
Σε μια επίσης οριζόντια τρύπα 3 mm με εσοχή στο μπροστά μέρος ασφαλίζει-πακτώνεται με ένα κόμπο "οχταράκι" η "τυφλή" άκρη του κορδονιού του πολύσπαστου... Η άλλη άκρη διαμορφώθηκε σε θηλιά, επίσης με ένα "οχταράκι", που πάνω της δένεται η σχοινοκαμπάνα...
Το μπλε κορδόνι του πολύσπαστου είναι γλιστερή "ψίχα" dyneema διαμέτρου 1.9 mm και αντοχής 260 κιλών...
Το μουλινεδάκι είναι ένα τριάρι του Κουτσογιώργου με πλαστικό τύμπανο, που ήρθε "κουτί" στο τουφεκάκι...
Ο Baldrick είναι ένα ιδιαιτέρως ενδιαφέρον κοντό invert polyspast με ένα ζευγαράκι 18άρια είτε 19άρια μήκους 23 cm (!!!) και on tip βέργα 6.35, μήκους 115 cm, που έφτιαξα τον Ιούλιο του 2015...
Νέος κόσμος για εμάς, ΑΠΟΛΥΤΩΣ ενδιαφέρων...
Ας αναφέρω ενδεικτικά: καμιά ανάκρουση Απολύτως καμία λέμε, μηδέν, τίποτα, zero, ακούνητο, αμίλητο και κόκκινο φανάρι, να μην "θολώνει" η εικόνα στην τουφεκιά...
με 19άρια Gorilla ("τελειωμένα" μιλάμε, δεκαπενταετίας...) τεντώνει ταχύτατα τα τρία μήκη του (7-8 καρέ σε λήψη 50 fps...) και στο τερμάτισμα τραβάει το οπλάκι μπροστά (!!!) αν έχεις σφιχτό μουλινέ, αλλιώς παίρνει πάντα μισό τουλάχιστον μέτρο απ' αυτό...
Τα ίδια κάνει και με 18άρια Cressi (αυτά μόνο πενταετίας...) ΑΠΛΑ ΑΠΙΘΑΝΟ...
Αυτό το όπλο λοπόν και με τα δεκαενιάρια και με τα δεκαοχτάρια δεν έχει καμιά ανάκρουση. Απολύτως καμία. Παραμένει παγερά ακίνητο μετά το πάτημα της σκανδάλης, τόσο ακίνητο που δεν χάνεις κανένα καρέ σε βίντεο με την κάμερα δεμένη στο όπλο και 50 fps...
Σας έλεγα ότι με τελειωμένα 19άρια Gorilla δεκαπενταετίας (!!!) τεντώνει ταχύτατα τα τρία μήκη του (7-8 καρέ σε λήψη 50 fps...) και στο τερμάτισμα τραβάει αισθητά το οπλάκι μπροστά (!!!) αν έχεις πολύ σφιχτό μουλινέ, αλλιώς παίρνει πάντα μισό τουλάχιστον μέτρο απ' αυτό... Τα ίδια ακριβώς κάνει και με 18άρια Cressi (αυτά φρεσκότατα, μόνο πενταετίας
...) Σας έλεγα ότι αυτό το λιανοτούφεκο είναι ΑΠΛΑ ΑΠΙΘΑΝΟ...
Το κορμί του φτιάχτηκε από τέσσαρες φέτες ξύλο με ένα carbon υφασματάκι ανάμεσα, όχι για την ακαμψία, αλλά για τη φάτσα... Ο Άγγελος επέλεξε τις δυο μεσαίες φέτες να τις κάνει καρυδιά και τις εξωτερικές teak με μαύρα έντονα νερά... Στο βάψιμο για να "δείξει" ανάγλυφα το ξύλο τα νερά του, το πέρασε με συρματόβουρτσα και μετά δυο χέρια ματ βερνίκι αυτοκινήτου...
Η ανατομική μαύρη λαβή του είναι χυτή σε καλούπι (chopped carbon fiber και ρητίνη), ο μηχανισμός σκανδάλης ανάποδος τριών μοχλών, με ανάποδη λεπίδα και ρυθμιζόμενη κατά το δοκούν εμπλοκή και το offset του μόνο 3 χιλιοστά...
Εδώ σηκώνει κουβέντα. Το ελάχιστο offset είναι σαφές πλεονέκτημα σε τουφέκια που έχουν ανάκρουση. Τελεία. Ετούτο όμως το πράμα είναι κυριολεκτικά new kid on the block, μιας και δεν κουνιέται καθόλου στην τουφεκιά. Δεν κλωτσάει. Οπότε σαφώς και μπορεί να ρίξει άψογα και με μεγαλύτερο offset...
Η ιδέα του invert polyspast βασίζεται στο block (ραουλάκι) που βρίσκεται στην εμπρός άκρη του λάστιχου. Τραβώντας την σχοινοκαμπάνα για να οπλίσεις, τεντώνεις τα λάστιχα κατά το μισό μήκος όπλισης, δηλαδή τα χέρια σου κάνουν διπλάσια διαδρομή από το λάστιχο όταν εκτονώνεται...
Έτσι το μήκος των λάστιχων είναι σαφώς μικρότερο από ενός semi roller ίδιου μήκους, οπότε η (βιαστική) λογική θα 'λεγε πως θα ρίχνει χειρότερα από ένα "ίδιο" ημιρόλερ...
ΛΑΘΟΣ. Το τουφεκάκι ρίχνει ΠΟΛΥ καλύτερα από ένα κλασσικό λαστιχοβόλο όπλο ίδιου μήκους και σεταρίσματος και καλύτερα (πιο γρήγορα, πιο δυνατά από ένα semi roller ίδιου μήκους). Επίσης τελεία...
Προφανώς τα "προεντεταμένα" λάστιχα είναι μια αιτία. Προφανώς η απόλυτη έλλειψη ανάκρουσης είναι ακόμα μία. Προφανώς οι μικρότερες τριβές στο νερό από τα κορδόνια που εκτοξεύουν τη βέργα είναι η τρίτη αιτία... Δεν μπορώ όμως να σας πω τι απ' όλα επηρεάζει περισσότερο... Το ψάχνω...
Το ξύλινο κορμί του Baldrick διαμορφώθηκε έτσι που να "κρύβει" κατά το δυνατόν το λάστιχο που κινείται στο πλάι του όπλου.
Οι πίσω βάσεις των λάστιχων είναι ανοξείδωτες με "προστασία", φυτεμένες στο σώμα και κολλημένες με εποξική ρητίνη...
Για το πολύσπαστο επέλεξα ένα έτοιμο block από τον κατάλογο της Wichard, το 60600, με διάμετρο ανοξείδωτου ράουλου 12 mm και φορτίο λειτουργίας 120 κιλά (θραύσης 240), στο οποίο άλλαξα τον κεντρικό άξονα με έναν επίσης 4 mm, από AISI 316... Τα ψώνισα από τον Θεοδοσιάδη στον Πειραιά, έναντι περίπου 6 ευρώ το ένα...
Για την κεφαλή του τουφεκιού έφτιαξα δυο ανθρακονημάτινες θήκες που διαμόρφωσα κατάλληλα για να υποδέχονται τα μπροστινά ράουλά που είναι διαμέτρου 23 mm (στο πάτημα του κορδονιού, ολική 28 mm)
Ο κεντρικός οριζόντιος άξονας είναι ένα κομμάτι τρύπιας βέργας 6.5 mm, που μπαίνει σφηνωτός και τα ράουλα μπαινοβγαίνουν από πάνω, που έχει διαμορφωθεί ο κατάλληλος χώρος...
Σε μια επίσης οριζόντια τρύπα 3 mm με εσοχή στο μπροστά μέρος ασφαλίζει-πακτώνεται με ένα κόμπο "οχταράκι" η "τυφλή" άκρη του κορδονιού του πολύσπαστου... Η άλλη άκρη διαμορφώθηκε σε θηλιά, επίσης με ένα "οχταράκι", που πάνω της δένεται η σχοινοκαμπάνα...
Το μπλε κορδόνι του πολύσπαστου είναι γλιστερή "ψίχα" dyneema διαμέτρου 1.9 mm και αντοχής 260 κιλών...
Το μουλινεδάκι είναι ένα τριάρι του Κουτσογιώργου με πλαστικό τύμπανο, που ήρθε "κουτί" στο τουφεκάκι...
